16 Σεπτεμβρίου, 2006

Άγνωστο

Μυστήριο καλήπτει το δρόμο σου
Άγνωστο κι απο ομίχλη γεμάτο.
Τους διαβάτες ρωτάς, μα τους ώμους σηκώνουν.
Το ποτάμι σου λεν να διαβείς
και θα δείς,
ενα φώς που σε τυφλώνει, οι σκιές το κάνουν μυστήριο.
Και το άγνωστο πιο άγνωστο.
Εκεί οπου ο νους σταματά και λόγο εχει ο Θεός.
Απο το μιδέν ήρθες.
Μια ζωη έκανες όνειρο και τραγούδι.
Μα κανείς δεν μπορεί να σου πει, που θα πας, τι θα γίνεις,
Του παράδεισου ισως ασημένιο λουλούδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: